ไทย
สูเราะฮฺ อัล-มะอาริจญ์ - จำนวนข้อ 44
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
( 1 )
มีคนหนึ่งได้ขอการลงโทษที่จะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
( 2 )
สำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นไม่มีผู้ปัดป้องใด ๆ ให้พ้นจาการลงโทษไปได้
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
( 3 )
(การลงโทษนั้น) มาจากอัลลอฮฺ ผู้เป็นเจ้าของแห่งทางขึ้นสู่เบื้องสูง
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
( 4 )
มะลาอิกะฮฺและอัรรูหฺ (ญิบริล) จะขึ้นไปหาพระองค์ในวันหนึ่งซึ่งกำหนดของมันเท่ากับห้าหมื่นปี (ของโลกดุนยานี้)
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
( 5 )
ดังนั้นเจ้าจงอดทนด้วยความอดทนที่ดีงามเถิด
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
( 6 )
แท้จริงพวกเขา (มุชริกีน)มองเห็นการลงโทษว่าเป็นเรื่องห่างไกล
وَنَرَاهُ قَرِيبًا
( 7 )
แต่ว่าเราเห็นมัน (การลงโทษ) นั้นเป็นเรื่องใกล้
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ
( 8 )
วันที่ท้องฟ้าจะเป็นเช่นทองแดงที่หลอมละลาย
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
( 9 )
และบรรดาภูเขาจะเป็นเช่นขนสัตว์ที่ปลิวว่อน
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
( 10 )
และมิตรสหายจะไม่ถามถึงกัน
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
( 11 )
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะประสานสายตาซึ่งกันและกันก็ตาม ผู้ประพฤติชั่วก็ใคร่จะไถ่ตน ให้พ้นจากการลงโทษของอัลลอฮฺในวันนั้นด้วยบุตรหลานของเขา
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
( 12 )
และด้วยภริยาของเขา และด้วยพี่น้องของเขา
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ
( 13 )
และด้วยญาติพี่น้องของเขา ซึ่งได้ให้ที่พักอาศัยแก่เขา
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
( 14 )
และด้วยผู้ที่อยู่ในแผ่นดินทั้งมวล เพื่อที่จะให้เขารอดพ้นจากการลงโทษ
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ
( 15 )
ไม่เลยทีเดียว แท้จริงมันเป็นไฟนรกที่ลุกโซน
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ
( 16 )
หนังศีรษะถูกลอก ออก (เพราะความร้อนของไฟนรก)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ
( 17 )
มันจะเรียกผู้ที่ผินหลัง และหันห่างจากความจริง
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ
( 18 )
และสะสมทรัพย์สินและปิดบังไว้
إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
( 19 )
แท้จริงมนุษย์นั้นถูกบังเกิดมาเป็นคนหวั่นไหว
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
( 20 )
เมื่อความทุกข์ยากประสบแก่เขา ก็ตีโพยตีพายกลัดกลุ้ม
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
( 21 )
และเมื่อคุณความดีประสบแก่เขา ก็หวงแหน
إِلَّا الْمُصَلِّينَ
( 22 )
นอกจากบรรดาผู้กระทำละหมาด
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
( 23 )
บรรดาผู้ที่ดำรงมั่นอยู่ในการทำละหมาดของพวกเขาเป็นประจำ
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
( 24 )
และบรรดาผู้ที่ในทรัพย์สินของพวกเขามีส่วนที่ถูกกำหนดไว้
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
( 25 )
สำหรับผู้ที่เอ่ยขอและผู้ที่ไม่เอ่ยขอ
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
( 26 )
และบรรดาผู้ที่เชื่อมั่นต่อวันแห่งการตอบแทน (วันกิยามะฮฺ)
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
( 27 )
และบรรดาผู้ที่มีความหวาดหวั่นต่อการลงโทษแห่งพระเจ้าของพวกเขา
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
( 28 )
แท้จริงการลงโทษแห่งพระเจ้าของพวกเขาไม่เป็นที่ปลอดภัย
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
( 29 )
และบรรดาผู้ที่ระวังรักษาทวารของพวกเขา
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
( 30 )
นอกจากแก่คู่ครองของพวกเขา หรือที่มือขวาของพวกเขาครอบครองในลักษณะเช่นนั้นพวกเขาจะไม่เป็นผู้ที่ถูกตำหนิ
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
( 31 )
ดังนั้นผู้ใดล่วงละเมิดนอกเหนือไปจากนั้น ชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ละเมิด
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
( 32 )
และบรรดาผู้ที่ระวังรักษาสิ่งที่ได้รับมอบหมาย (อะมานะฮฺ) ของพวกเขาและคำมั่นสัญญาของพวกเขา
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
( 33 )
และบรรดาผู้ที่ดำรงมั่นต่อการเป็นพยานของพวกเขา
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
( 34 )
และบรรดาผู้ที่ดำรงรักษาในการละหมาดของพวกเขา
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
( 35 )
ชนเหล่านั้นจะอยู่ในสวนสวรรค์อันหลากหลายเป็นผู้ได้รับเกียรติ
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
( 36 )
มีอะไรเกิดขึ้นแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาที่วิ่งกระหืดกระหอบมายังเจ้า (มุฮัมมัด)
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
( 37 )
พวกเขานั่งเป็นกลุ่ม ๆ ทางขวาหรือทางซ้ายของเจ้า
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
( 38 )
แต่ละคนในหมู่พวกเขาต่างก็อยากจะเข้าไปอยู่ในสวนสวรรค์อันสุขสำราญกระนั้นหรือ ?
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
( 39 )
ไม่เลยทีเดียวแท้จริงเราได้สร้างพวกเขาจากสิ่งที่พวกเขารู้กันดี
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
( 40 )
ข้าขอสาบานต่อพระเจ้าแห่งบรรดาทิศตะวันออก และบรรดาทิศตะวันตกว่า แท้จริงเรา (อัลลอฮฺ) เป็นผู้เดชานุภาพอย่างแน่นอน
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
( 41 )
ต่อการที่เราจะเปลี่ยนตัวแทนซึ่งดีกว่าพวกเขาและเราจะไม่เป็นผู้หมดความสามารถ
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
( 42 )
ดังนั้น เจ้าจงปล่อยพวกเขาให้มั่วสุมและหลงระเริง จนกว่าพวกเขาจะได้พบกับวัน (กิยามะฮฺ) ของพวกเขา ซึ่งพวกเขาถูกสัญญาไว้
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ
( 43 )
วันที่พวกเขาจะออกมาจากหลุมฝังศพอย่างรีบเร่งคล้ายกับพวกเขาวิ่งกรูไปยังเจว็ดของพวกเขา
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
( 44 )
สายตาของพวกเขาละห้อยเศร้าสลดความอัปยศปกคลุมพวกเขา นั่นคือวันที่พวกเขาถูกสัญญาไว้