Kaf. Na Koran wspaniały!

Czy kiedy pomrzemy i staniemy się prochem?... To jest powrót daleki!"

Lecz przeciwnie! Kiedy przyszła do nich prawda, oni uznali ją za kłamstwo; i znajdują się w stanie zamętu. Czyż oni nie spoglądali na niebo ponad sobą?

A ziemię rozpostarliśmy i rzuciliśmy na nią solidnie stojące. I sprawiliśmy, iż wyrosły na niej parami wszelkie rozkoszne rodzaje,

I zesłaliśmy z nieba wodę przynoszącą błogosławieństwo, i dzięki niej sprawiliśmy, iż wyrosły ogrody i ziarno żniwa;

- to jako zaopatrzenie dla Naszych sług. I ożywiliśmy dzięki niej krainę umarłą. Takie będzie zmartwychwstanie!

Lud Ad i Faraon, i bracia Lota;

Czyż zaniemogliśmy przez pierwsze stworzenie? Przeciwnie! Oni powątpiewają w nowe stworzenie.

Kiedy spotykają się dwaj spotykający, siedząc z prawej strony i z lewej,

I nadejdzie ukojenie śmierci naprawdę. Oto od czego stroniłeś!

I każdej duszy towarzyszy popędzający i świadek.

I powie jego towarzysz: "Oto co przygotowałem!"

Sprzeciwiającego się dobru, występnego, szerzącego zwątpienie,

Powie jego towarzysz: "Panie nasz! Ja nie przyczyniłem się do tego, że on się zbuntował, lecz on daleko zabłądził."

Nie zmienia się u Mnie słowo ani też Ja nie jestem tyranem dla Moich sług."

I będzie przybliżony Ogród dla bogobojnych, będzie niedaleko.

Każdemu, kto obawia się Miłosiernego w tym, co niewidzialne, i kto przychodzi z sercem skruszonym:

Oni tam będą mieli to, co zechcą; a My mamy jeszcze więcej.

Zaprawdę, w tym jest z pewnością napomnienie dla tego, kto ma serce albo kto nastawia uszu, i on jest świadkiem!

Znoś cierpliwie to, co oni mówią. Wysławiaj chwałę twego Pana przed wschodem słońca i przed zachodem!

I przysłuchuj się tego Dnia, kiedy wezwie wzywający z bliskiego miejsca!

Zaprawdę, My dajemy życie i My sprowadzamy śmierć; i do Nas jest ostateczne przybycie!

My wiemy najlepiej, co oni mówią. A ty nie jesteś dla nich tyranem. Napominaj więc przez Koran tego, kto się obawia Mojej groźby!