اختر القاريء
فارسى
سوره ذاريات - تعداد آیات 60
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا ( 1 ) 
سوگند به بادهایی که (ابرها را) به حرکت درمی‌آورند،
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ( 2 )
سوگند به آن ابرها که بار سنگینی (از باران را) با خود حمل می‌کنند،
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا ( 3 )
و سوگند به کشتیهایی که به آسانی به حرکت درمی‌آیند،
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ( 4 )
و سوگند به فرشتگانی که کارها را تقسیم می‌کنند،
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ( 5 )
(آری سوگند به همه اینها) که آنچه به شما وعده شده قطعاً راست است؛
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ ( 6 )
و بی‌شکّ (رستاخیز) و جزای اعمال واقع‌شدنی است!
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ( 7 )
قسم به آسمان که دارای چین و شکنهای زیباست،
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ( 8 )
که شما (درباره قیامت) در گفتاری مختلف و گوناگونید!
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ( 9 )
(تنها) کسی از ایمان به آن منحرف می‌شود که از قبول حقّ سرباز می‌زند!
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ( 10 )
کشته باد دروغگویان (و مرگ بر آنها)!
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ ( 11 )
همانها که در جهل و غفلت فرو رفته‌اند،
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ ( 12 )
و پیوسته سؤال می‌کنند: «روز جزا چه موقع است؟!»
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ( 13 )
(آری) همان روزی است که آنها را بر آتش می‌سوزانند!
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ( 14 )
(و گفته می‌شود:) بچشید عذاب خود را، این همان چیزی است که برای آن شتاب داشتید!
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ( 15 )
به یقین، پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه‌ها قرار دارند،
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ ( 16 )
و آنچه پروردگارشان به آنها بخشیده دریافت می‌دارند، زیرا پیش از آن (در سرای دنیا) از نیکوکاران بودند!
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ( 17 )
آنها کمی از شب را می‌خوابیدند،
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ( 18 )
و در سحرگاهان استغفار می‌کردند،
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ( 19 )
و در اموال آنها حقّی برای سائل و محروم بود!
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ ( 20 )
و در زمین آیاتی برای جویندگان یقین است،
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ( 21 )
و در وجود خود شما (نیز آیاتی است)؛ آیا نمی‌بینید؟!
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ( 22 )
و روزی شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده می‌شود!
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ ( 23 )
سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حقّ است همان گونه که شما سخن می‌گویید!
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ ( 24 )
آیا خبر مهمانهای بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ ( 25 )
در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: «سلام بر تو!» او گفت: «سلام بر شما که جمعیّتی ناشناخته‌اید!»
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ ( 26 )
سپس پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بریان شده‌ای را برای آنها) آورد،
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ( 27 )
و نزدیک آنها گذارد، (ولی با تعجّب دید دست بسوی غذا نمی‌برند) گفت: «آیا شما غذا نمی‌خورید؟!»
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ( 28 )
و از آنها احساس وحشت کرد، گفتند: «نترس (ما رسولان و فرشتگان پروردگار توایم)!» و او را بشارت به تولّد پسری دانا دادند.
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ ( 29 )
در این هنگام همسرش جلو آمد در حالی که (از خوشحالی و تعجّب) فریاد می‌کشید به صورت خود زد و گفت: «(آیا پسری خواهم آورد در حالی که) پیرزنی نازا هستم؟!»
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ ( 30 )
گفتند: «پروردگارت چنین گفته است، و او حکیم و داناست!»
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ( 31 )
(ابراهیم) گفت: «مأموریت شما چیست ای فرستادگان (خدا)؟»
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ ( 32 )
گفتند: «ما به سوی قوم مجرمی فرستاده شده‌ایم...
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ ( 33 )
تا بارانی از «سنگ - گِل» بر آنها بفرستیم؛
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ( 34 )
سنگهایی که از ناحیه پروردگارت برای اسرافکاران نشان گذاشته شده است!»
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ( 35 )
ما مؤمنانی را که در آن شهرها (ی قوم لوط) زندگی می‌کردند (قبل از نزول عذاب) خارج کردیم،
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ ( 36 )
ولی جز یک خانواده باایمان در تمام آنها نیافتیم!
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ( 37 )
و در آن (شهرهای بلا دیده) نشانه‌ای روشن برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند به جای گذاردیم.
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ( 38 )
و در (زندگی) موسی نیز (نشانه و درس عبرتی بود) هنگامی که او را با دلیلی آشکار به سوی فرعون فرستادیم؛
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ( 39 )
امّا او با تمام وجودش از وی روی برتافت و گفت: «این مرد یا ساحر است یا دیوانه!»
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ ( 40 )
از این رو ما او و لشکریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم در حالی که در خور سرزنش بود!
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ ( 41 )
و (همچنین) در سرگذشت «عاد» (آیتی است) در آن هنگام که تندبادی بی‌باران بر آنها فرستادیم،
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ ( 42 )
که بر هیچ چیز نمی‌گذشت مگر اینکه آن را همچون استخوانهای پوسیده می‌ساخت.
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ ( 43 )
و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتی است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدّتی کوتاه بهره‌مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!»
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ ( 44 )
آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالی که (خیره خیره) نگاه می‌کردند (بی‌آنکه قدرت دفاع داشته باشند)!
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ ( 45 )
چنان بر زمین افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسی یاری طلبند!
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ ( 46 )
همچنین قوم نوح را پیش از آنها هلاک کردیم، چرا که قوم فاسقی بودند!
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ( 47 )
و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت می‌بخشیم!
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ( 48 )
و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده‌ای هستیم!
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ( 49 )
و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکّر شوید!
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ( 50 )
پس به سوی خدا بگریزید، که من از سوی او برای شما بیم‌دهنده‌ای آشکارم!
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ( 51 )
و با خدا معبود دیگری قرار ندهید، که من برای شما از سوی او بیم‌دهنده‌ای آشکارم!
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ( 52 )
این گونه است که هیچ پیامبری قبل از اینها بسوی قومی فرستاده نشد مگر اینکه گفتند: «او ساحر است یا دیوانه!»
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ( 53 )
آیا یکدیگر را به آن سفارش می‌کردند (که همه چنین تهمتی بزنند)؟! نه، بلکه آنها قومی طغیانگرند.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ ( 54 )
حال که چنین است از آنها روی بگردان که هرگز در خور ملامت نخواهی بود؛
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ( 55 )
و پیوسته تذکّر ده، زیرا تذکّر مؤمنان را سود می‌بخشد.
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ( 56 )
من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)!
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ( 57 )
هرگز از آنها روزی نمی‌خواهم، و نمی‌خواهم مرا اطعام کنند!
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ( 58 )
خداوند روزی‌دهنده و صاحب قوّت و قدرت است!
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ( 59 )
و برای کسانی که ستم کردند، سهم بزرگی از عذاب است همانند سهم یارانشان (از اقوام ستمگر پیشین)؛ بنابر این عجله نکنند!
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ( 60 )
پس وای بر کسانی که کافر شدند از روزی که به آنها وعده داده می‌شود!
كتب عشوائيه
- مفاهيم اساسى اسلام در پرتو قرآن و سنتکتابی که پیش روی شماست ترجمه‌ی کتاب «هذه مفاهیمنا» می‌باشد که در رد کتاب «مفاهیم یجب أن تصحح»، تألیف محمد بن علوی مالکی نگاشته شده است. کتاب «مفاهیم یجب أن تصحح» توسط آقای محمد بانه‌ای، تحت عنوان «تصحیح المفاهیم»، به فارسی ترجمه شده و توسط مؤسسه انتشاراتی حسینی اصل ارومیه – در سال 82 چاپ شده است
نویسنده : صالح بن عبد العزيز آل الشيخ
مترجم : اسحاق بن عبدالله دبيرى العوضى
ناشر : المكتب التعاوني للدعوة وتوعية الجاليات بحي الربوة بمدينة الرياض
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/77441
تحميل :
- شهادت طلبی حسین بن علی و تحلیل و بررسی آنمولف در این کتاب به نقد و بررسی شهادت حسین رضی الله عنه می پردازند.
نویسنده : ابو عبد الله الذهبی
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/379016
تحميل :
- با پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در حجاين رساله همان طوری كه از نام آن پيداست سفری مبارك و خاطرات زيبا و دلچسب با رسول الله صلی الله علیه وسلم در موسم حج است كه از مصادر موثق حديثی و از بين احاديث صحيح انتخاب شده است و گوشه هايی از احوال پيامبر صلی الله علیه وسلم را درحج طوری واضح می گرداند كه خوانندة محترم شايد اينطورتصور نمايد كه قبل از اين به هزار و چهار صد سال در حجّة الوداع با رسول الله صلی الله علیه وسلم همسفراست.
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/316332
تحميل :
- سیرت خالد بن ولید رضی الله عنهكارنامه عملي حضرت خالد رضى الله عنه در تاريخ اسلام به كثرت يافت مي شود. تاريخ نويسان نوشته اند كه حضرت خالد رضى الله عنه در 125 جنگ كوچك و بزرگ شركت نمودند و در هيچ يكي از اين جنگها شكست نخورده اند. در عرب اين مقوله مشهور بوده است كه در جنگي كه خالد شركت داشته باشد شكست ناپذير است
نویسنده : عبدالله ریگی احمدی
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/287852
تحميل :
- تابشی از قرآن - ترجمه و تفسیر قرآن کریمشاهكار علمی آيت الله العظمى ابوالفضل برقعى رحمه الله تفسير تابشى از قرآن است كه در آن امام توحيد ابراهيم وار سعی نموده واقعيت دين را با سخنان قرآن وكلام پاك الله جل جلاله به مسلمانان بفهماند. تفسير تابشى از قرآن به مردم می گويد كه كتاب الهی برای همگان آمده است. و برای همگان قابل فهم و درك و هضم است. اين تفسير سدهای ساختگی بين قرآن و ملت را درهم می شكند، و ترس و واهمه ای كه مردم از قرآن كتاب پروردگارشان دارند را به يكباره از بين می برد. كتاب ارزشمند تابشي از قرآن اثر عالم مجاهد آيت الله سيد ابوالفضل ابن الرضا معروف به علامه برقعي ترجمه بسيار ساده وروان از قرآن كريم است ودر ذيل برخي آيات توضيحات لازم مربوط به آنها داده شده است . در ابتداي اين كتاب مقدماتي نگاشته شده كه خوانندگان محترم براي آشنائي وفهم درست آيات مي بايستي حتما آنرا مطالعه فرمايند.اين تفسير در سالهاي پيش از انقلاب نوشته شد كه با محدوديتهایی مواجه شد وبنه ناچار توسط فردي بنام حاج احمد نوانديش بچاپ رسيد. بعد از انقلاب و زماني كه نشر كتب و روزنامه ها آزاد گرديده بود اين كتاب براي نشر آماده مي شد كه توسط مسئول وقت آن زمان وزارت ارشاد توقيف گرديد به همين خاطر مرحوم علامه برقعي با ناراحتي به آيت الله طالقاني زنگ زدند وفرمودند:آقا اين چه وضعي است انقلاب كرديم كه مردم آزاد باشند تا بتوانند حرفشان را بزنند چرا كتاب تابشي از قرآن را اجازه چاپ نمي دهيد؟ شما آخوندها كه از شاه هم بدتريد!!...مرحوم طالقاني بامسئول وقت تماس گرفتند وعلت را جويا شدند فرد مذكور درپاسخ گفتند: آقا در اين كتاب مطالبي نوشته شده كه با عقايد ما موافق نيست!! طالقاني در پاسخ به او فرمودند:شما حالا زود است بدانيد و(برقعي) چه مي گويد پنجاه سال ديگر مردم مي فهمند كه او چه مي گفت!!...به هر ترتيبي كه بود كتاب چاپ شد ولي متاسفانه ديگر هرگز اجازه نشر پيدا نكرد
نویسنده : آیت الله العظمی سید ابوالفضل ابن الرضا برقعی قمی تهرانی
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/253176
تحميل :
